We have returned. Met een grotere groep dan de vorige keer, zeven in totaal, zijn we weer in de USA.
In de taxi op weg naar het hotel horen we een reclame op de radio: we can't fix the potholes, but we can give you a great deal on new tires. Tijdens een eerdere reis vroeg ik een van onze gastheren hoe het kan dat Amerikaanse wegen zo slecht zijn, ook in 'goede' wijken. Hij legde me uit dat Amerikanen liever extra geld betalen aan nieuwe banden dan investeren in goede wegen waar iedereen wat aan heeft.
Het is één van de vele paradoxen die dit land te bieden heeft. Een andere is dat is dat dit land 'of the free' zeer normatief is over hoe je je hoort te gedragen in je vrijheid. Het lokale openbaarsvervoersbedrijf is een beschavingscampagne begonnen, Courtesy Counts (beleefdheid telt). In alle metro's hangen posters met hoe je je courtesy kan tonen, bijvoorbeeld door vriendelijk te lachen terwijl je opstaat voor iemand anders. Deze en vele andere paradoxen staan beschreven in het boek dat Max Westerman schreef naar aanleiding van zijn tijd hier, wat ik met veel herkenning lees terwijl ik hier ben.
De komende vijf dagen ontmoeten we een groot aantal ervaringsdeskundigen,
sociaal werkers, docenten en onderzoekers. De komende dagen zullen we
van deze bezoeken verslag doen. Waar mogelijk proberen we ook weer korte filmpjes op te nemen.
Eerdere reisverslagen staan hier, de filmpjes van de eerste reis staan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten