Do people really live in freedom or do they just have nothing left to loose?

We bezochten ook Steven P. Segal, professor aan de School of Social Welfare van de Berkeley Universiteit. Hij richt zich in zijn werk op diverse thema’s zoals de geestelijke gezondheidszorg, zelf hulp - en cliëntgestuurde organisaties en dakloosheid. Hij werkt tevens voor de Mack Center on Mental Health and Social Conflict. Dit is een onderdeel van Berkeley dat zich richt op onderzoek naar en het opzetten van geestelijke gezondheidszorg in oorlogs-  of gewelddadige gebieden waaronder Nairobi, Oost Los Angeles en Palestina.

Steven geeft ons een college over een aantal boeiende onderzoeken waar hij bij betrokken is (geweest). Een van zijn onderzoeken gaat over empowerment en cliëntgestuurde organisaties. In het verleden heeft hij samen met collega’s een empowerment-meetinstrument ontwikkeld om het gevoel van persoonlijke en organisatorische empowerment te kunnen meten. Dit instrument heeft hij onder andere gebruikt tijdens onderzoek naar de invloed van cliëntgestuurde organisaties op het ervaren gevoel van empowerment van  de bezoekers. Het zijn bezoekers die allen gebruik maken van de langdurige zorg en het betrof cliëntgestuurde organisaties waar zowel de bezoekers, als staf en het bestuur uit (ex) cliënten bestaat. In dit onderzoek ontdekte hij dat er grofweg twee type van dit soort organisaties zijn: 1) de organisatie waar alles democratisch besloten wordt door de bezoekers en 2) het type organisatie waar alles besloten wordt door de (ervaringsdeskundige) staf en het bestuur. Het onderzoek wijst uit dat bezoekers van organisaties waarbij alles gezamenlijk wordt besloten (type 1) het meest invloed heeft op de organisationele empowerment van de bezoekers. De hiërarchisch georganiseerde organisaties (type 2) hadden een slechtere invloed op empowerment, zelfs in vergelijking met reguliere organisaties. Zonder meer iets om over na te denken.

Steven heeft ook een landurig volgonderzoek gedaan naar de deinstiutionalisering in de GGZ. Hij concludeert dat voor de meeste mensen stabiele huisvesting de beste voorspeller is van kwaliteit van leven. Hij is dan ook geen voorstander van ‘transitional housing’ en ‘stepped care’ modellen. Complicatie daarbij is dat er een negatieve correlatie lijkt te bestaan tussen vrijheid en functioneren. Hij ziet een groep mensen die veel vrijheid hebben, maar voor wie die vrijheid een ander woord is voor ‘nothing left to lose’ (tekst: Janis Joplin).

Deze en vele andere onderwerpen zijn uitgewerkt in een indrukwekkende publicatielijst, te bekijken en gedeeltelijk te downloaden van zijn site: zie link