Het programma werd geïntroduceerd door Astrid Philips, als ervaringsdeskundige verbonden aan de Amsterdamse Wmo-werkplaats. Vervolgens gaf lector Martin Stam een kort beeld van de achtergrond van de Wmo-werkplaats, waarbij hij het BIOS – principe en het trialogisch leren naar voren bracht. Martin betoogt dat cocreatie de manier is om samen te werken en tot veranderingen in het sociaal domein te komen, waarbij vanuit ‘onzeker weten’ gezamenlijk gezocht wordt naar oplossingen. Het gaat over parallel leren en ontwikkelen op verschillende niveaus in organisaties, gemeentes en wijken. Dit proces kan alleen vorm krijgen van binnenuit (B), op inductieve wijze (I), van onderop (O) en samen (S). Seth Albarda, teamleider van Samen DOEN Zuid, schetste enkele spanningen in het trialogisch leren en cocreëeren in de wijk, als het gaat om samenwerking tussen informele en formele krachten. Hoe doe je dat als professional? Het benutten van vrijwilligers en netwerken van burgers kan erg effectief zijn. Maar daar speelt de vraag hoe ver je erin kan gaan, tot waar de verantwoordelijkheid gaat. Daar ligt een uitdaging. Neel Schouten, manager bij GGZ Ingeest sprak over professionele distantie, hoe de professional van vroeger geleerd werd om afstand te houden en zo min mogelijk van zichzelf te laten zien. Ervaringsdeskundigen werden niet gehoord. Tijden zijn inmiddels veranderd. Nu wordt er gesproken over een open houding van de professional, die het dialoog aan kan gaan, verbindingen kan leggen en niet teveel aan lijsten of formats vasthoudt. Behandelingen zouden integraal moeten zijn, dus kennis uitwisselen is daarbij van groot belang. Neel sloot af met de boodschap dat herstel universeel is: iedereen werkt aan zijn eigen ontwikkeling van autonomie en zelfvertrouwen. Daarvoor moeten we blijven praten en onderzoeken. Laura Koeter, opleidingsmanager van de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening betoogde dat door de veranderingen in de praktijk het onderwijs en onderzoek ook aan verandering onderhevig is. De Wmo-werkplaats probeert hier op een co-creatieve manier aan bij te dragen: studenten, docenten, ervaringsdeskundigen,professionals en onderzoekers, samen zoeken ze naar handvatten.
Daarna werd het aangaan van de samenwerking op een bijzondere manier vastgelegd. Carolien de Jong (onder andere verbonden aan de HvA) presenteerde een groot wit schildersdoek met de tekst‘Wij doen mee. Implementatie Wmo-werkplaats Amsterdam’. Aan het einde van de bijeenkomst was het doek gevuld met handtekeningen, niet per se namens de organisaties, maar van alle betrokkenen in persoon, een (co)creatief bewijs voor samenwerking naar het Ministerie van VWS (opdrachtgever Wmo werkplaatsen).In de tweede helft van de bijeenkomst gingen de groepen voor herstelgerichte implementatie en gebiedsgerichte implementatie uit elkaar. De partners van namen kennis van elkaars implementatietrajecten. Gebiedsgericht werken richt zich erop het samenspel en de samenwerking tussen formele en informele zorg en welzijn te ontwikkelen. Daarom starten de Hogeschool van Amsterdam, de Vrijwilligersacademie, Stadsdeel Zuid en het ministerie van VWS een ontwikkeltraject. Hieraan nemen mensen uit teams van SamenDOEN en Om het Kind deel, evenals mantelzorgers, vrijwilligers en ervaringsdeskundigen, beleidsmensen van het stadsdeel en onderzoekers van de HvA en trainers van de VA.
Herstelgerichtwerken richt zich op het bevorderen van de inzet van ervaringsdeskundigheid en het ondersteunen van zelfmanagement en herstel. Dit door voorlichting en deskundigheidsbevordering voor professionals en beleidsmedewerkers, het stimuleren van samenwerking tussen ontwikkelaars en ervaringsdeskundigen en het verkennen van mogelijkheden om ook buiten de GGZ en verslavingszorg aansluiting te vinden. Ook binnen de HvA worden initiatieven genomen en ondersteund om studenten hiermee kennis te laten maken en studenten met eigen ervaring ondersteuning te bieden. Tot slot wordt ook gewerkt aan onderwijsinnovatie via het Tandem Ontwikkel Traject (TOT), waarbinnen docenten/trainers en ervaringsdeskundigen samenwerken aan nieuwe onderwijsvormen- en inhouden waarbij ervaringskennis en professionele kennis gelijk op trekken en gecombineerd worden.
Tijdens de borrel achteraf bruist de zaal, van oude- en nieuwe bekenden die elkaar weer zien en mooie plannen die gemaakt worden om de implementatie van het outreachend werken te bevorderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten