Na onze eerste gesprek bij Center for Social Innovation, ontmoeten wij Marianne Farkas van Center for Psychiatric Rehabilitation. We worden met de auto gebracht door Katy, een bijna afgestudeerde ‘Certified Peer Supporter’. Omdat wij iets later zijn, wacht Marianne al op ons bij de receptie van de Boston University. Met een lach geeft ze ons een hand. Ook hier voelen wij ons gelijk welkom. Ze brengt ons naar haar kantoor. Het valt meteen op dat ze een bereisd persoon is. Overal hangen en staan schilderijen en beeldjes uit verschillende landen. En in haar boekenkast staan vele boeken van haar die vertaald zijn. Zelfs in het Japans. We nemen plaats aan de tafel en stellen ons voor. Via Harrie van Haaster zijn we met haar in contact gekomen. Al gauw blijkt dat zij al heel wat Nederlandse personen kent en eens per jaar naar de Hanze Hogeschool van Groningen afreist om college te geven. Ze is daar verbonden aan het lectoraat van Lies Korevaar. Ze weet dan ook wat te vertellen over Nederland en de ontwikkelingen van herstel die Nederland heeft meegemaakt. Vooral deze tegenstelling zet zij scherp neer: Enerzijds wil de politiek herstel en vermaatschappelijking bevorderen maar anderzijds lijkt diezelfde politiek minder tolerant te worden naar ‘anderen’. Daarmee gezegd: in hoeverre is er sprake van sociale inclusie door politiek en burgers? Ze spreekt over een ‘political revolution’ die nodig is voor herstel. Ze legt de nadruk op politieke invloed en het veranderen van ‘professional standards’. “Changing the professional world is a recovery journey”. SAMSHA verstrekt bijvoorbeeld ‘transformation grants’ om een analyse uit voeren over hoe de top (staat) tot bottom (lokaal) herstelgeoriënteerd kan worden.
SAMSHA heeft ook subsidie toegewezen aan National Association of Peer Specialists om een analyse te maken van de ‘peer specialist profession’ en de gebieden te identificeren waar peer specialists zouden kunnen profiteren van een aanvullende training. Zij legt de nadruk op het verschil tussen peer support als een filosofie en een specifieke rol. Peer support als rol gaat nadrukkelijk om het delen van iemands verhaal om andere te helpen. Peer providers kunnen andere helpen die ervaringskennis hebben en tegelijkertijd een psycholoog of sociaal werker zijn. Zodoende wijst Marianne ons op Larry Fricks, oprichter van de Georgia Certified Peer Specialist Program. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld het professionaliseren en erkennen van peers als betaalde krachten. Certified Peer Specialists (CPS) zijn verantwoordelijk voor het implementeren van peer-support diensten. Zij krijgen een training, worden getoetst en krijgen een certificaat. CPS hebben een officiële taakomschrijving en een ‘Code of Ethics’.
Boston University biedt een ‘Recovery Education Program’ aan. Marianne legt uit dat dit nadrukkelijk geen behandeling is, maar een cursus. De personen worden benaderd als studenten, en niet als patiënten. ‘The Recovery Education Program is an adult education program that offers students the opportunity to choose a range of wellness courses that support their treatment, rehabilitation, and recovery efforts. The program is designed to strengthen and broaden the student’ knowledge of the physical, intellectual, emotional, and spiritual practices that will enhance their readiness for personal change and role recovery.’
Tot slot formuleert Marianna wat voor haar herstel betekent: “Recovery is reclaiming a meaningful life. How can a person live in a decent house, have a meaningful activity, a community where he or she belong and have a sense of purpose in life.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten