Howie the Harp Peer Advocacy Center is een peer-run bureau dat werkgelegenheid biedt aan mensen met een psychiatrische achtergrond. Howie the Harp (HtH) gelooft sterk in de mogelijkheden van mensen met een psychiatrische achtergrond. Een psychische aandoening betekent niet het einde van het individuele vermogen en recht op een betaalde baan. HtH gelooft dat mensen met psychische aandoeningen, met de juiste ondersteuning en individuele dienstverlening, succesvol kunnen werken. In hun visie is werk een belangrijke onderdeel van het herstelproces. De programma's zijn zodanig ingericht dat ze consumers helpen bij het integreren van werk in hun persoonlijk herstel.
De Peer Training Program is hun vlaggenschip, en is voor mensen met een psychiatrisch achtergrond die willen werken in de hulp- en dienstverlening en hun eigen ervaring willen inzetten om andere te helpen in het herstelproces binnen de geestelijke gezondheidszorg. De studenten van de HtH volgen zes maanden een 'in-class' training en drie maanden stage met supervisie. Deze opleiding is gratis voor studenten, financiering komt van lokale en federale overheid en private fondsen. Wel zijn er elk half jaar maar 40 plekken, waarvoor zich 90 kandidaten melden. Deze worden uitgebreid gescreend op geschiktheid. Afgestudeerden krijgen arbeidsbemiddeling en blijvende ondersteuning van de staf van HtH. Afgestudeerden werken als peer specialists, peer advocates, service coördinators, case managers, outreach workers, job coaches en andere soorten posities waar zij de kwaliteit van leven van andere 'consumers' kunnen bevorderen. Howie the Harp is ook in Nederland, Rotterdam gevestigd. Zij hebben een video gemaakt van de opening.
HtH Peer Training Program focust op vaardigheidstraining, en sollicitatietraining. De klas biedt plek voor 40 studenten en omvat meer dan 500 uur training. Tijdens de lessen leren de studenten didactische vaardigheden, groepsactiviteiten, en rollenspellen. De thema's van de lessen zijn: - Peer Wellness and Coaching (including W.R.A.P.)
- Cultural Competence
- Harm Reduction
- Self Determination
- Peer Advocacy and Activism
- Group Facilitation and Leadership Skills
- Writing for Human Services
- Resume Writing and Interview Skills
- Computer Literacy
We ontmoeten Dwayne Mayes, de directeur van HtH. Hij heeft zelf ervaring met dak- en thuisloosheid problematiek en heeft een verslavingsachtergrond. Ooit student van HtH, nu directeur van de opleiding. Het is een inspirerende man, met een sterke visie. Hij geeft een voorbeeld die zijn visie weergeeft op het bejegenen van mensen met een psychiatrisch achtergrond. Tijdens de lessen trainen ze de studenten met solliciteren. Hij vertelt over een rollenspel, waarbij de docent de sollicitant vraagt zich voor te stellen. De student begint met: "Hi, I'm Peter and when I was 14 when I was diagnosed with schizofrenia". Op dat moment grijpt de docent gelijk in om de student te corrigeren. 'You are not your illness.' Dit voorbeeld schets hoe studenten zich identificeren met hun diagnose. Daar begint de training, door te stellen dat zij niet hun diagnose zijn. Want ook met diagnose, kunnen zij passies, hobby's, talenten en werkervaring hebben.
Dwayne gaat verder met voorbeelden geven. Studenten die te laat de les binnenkomen en hun diagnose als excuus gebruiken, worden resoluut de deur gewezen. Zij mogen wachten tot na de pauze. Dwayne geeft een voorbeeld: "I have to take the train at 6.45am to get at work on time. So when I am late, the train will leave without me. There is no excuse."Hij is hier heel duidelijk in. Willen studenten zich net als andere werknemers behandeld worden, zullen zij zichzelf ook anders moeten gaan zien. Dat betekent hun eigen identiteit bijstellen. Zij zullen zichzelf moeten behandelen zoals zij willen dat andere hen behandelen.
Dwaye vertelt over een ervaring die hij had tijdens zijn stage als peer specialist in een klinische setting voor psychiatrie. Na het weekend waren de 'patiënten' in de kliniek onrustig en boos en was de sfeer onprettig. Dit bleek al lange tijd te spelen, waarop de psychiaters en verpleegkundige met elkaar gingen praten om de oorzaak te achterhalen en oplossingen te bedenken. Als mogelijke oorzaak zagen zij de ongestructureerdheid van het weekend, waar de bewoners het zonder gesprekken met de professionals moesten doen, of dat zij alleen werden gelaten, et cetera. Allemaal vanuit het perspectief van professionals, vanuit systeemkaders. Dwayne vertelt dat hij zowat achterover van zijn stoel viel toen hij dit hoorde en meemaakte. Hij vroeg of de professionals wel eens in de badkamers, toiletten en keukens hadden gekeken. Eén professional werkte er al vijftien jaar en had nog nooit de wc van de 'patiënten' gezien. Het bleek dat niemand in het weekend de wc rollen aanvulde, er was allen koud water om te douchen, en nauwelijks te eten. Blijkbaar hadden de professionals het leefwereld perspectief verloren, ze stonden op grote afstand van die belevingswereld. Het zijn die dagelijkse dingen die van grote invloed zijn op welzijn. Het is zorgwekkend (en tegelijkertijd bewijst het de meerwaarde) dat alleen een peer dat kan ontdekken.
Filmpje van Howie the Harp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten