Housing First Resource Center in Harlem

De Resource Center van Housing First in West Harlem is een plek waar bewoners van Housing First zelf het curriculum aan programma’s en activiteiten ontwerpen die tegemoet komen aan hun zelf geïdentificeerde behoeften. De Resource Center biedt bijeenkomsten aan voor groepen gezondheid, werk, scholing, kunst, fotografie, computerlessen, et cetera. De Resource Center wordt gerund door peers, met ondersteuning van de sociaal werker. Zij zorgt voor supervisie, schrijft fondsen aan, en houdt cijfers bij. Voor het bewaken van de continuïteit door de veranderlijke aard van de groepen, worden handleidingen geschreven.  

De Resource Center biedt tevens plek voor peer workers die een opleiding hebben gevolgd bij de Howie the Harp Education Program. Neil Harbus neemt peer workers aan als collega’s. Volgens hem kan niet iedereen een peer worker worden. Peer worker hebben bepaalde kwaliteiten nodig en kijkt tijdens de sollicitaties naar hun talenten en expertise. Ook worden zij aangesproken als ieder andere werknemer; dat betekent op tijd komen en bij ziekte het team laten weten, zonder dat daarbij iemands kwetsbaarheid als excuus wordt gebruikt bij het nalatig zijn daarin.

De Resource Center detacheert peer workers bij ACT teams van Housing First. Het is hun taak om herstel en welzijn te brengen in het team. Volgens Neil is het ACT team meer gericht op crisis. Daarom heeft de peer worker een consulterende rol binnen dat team om een ander perspectief te brengen. Hij geeft aandacht aan herstel en neemt meer tijd voor de persoon.

Peer workers krijgen supersvisie en coaching in hun werk. Tijdens bijeenkomsten delen de peer workers informatie en successen, bespreken problemen met het ACT team, krijgen training in o.a. zelfevaluatie en open dialoog. Soms gaat de coach mee tijdens zijn werk om feedback te geven op het handelen. Regelmatig zijn er spanningen tussen de peer worker en ACT team. De coach moedigt de peer worker aan om niet op te geven en te blijven laten zien wat hij waard is en wat hij kan toevoegen aan het team. Want ook voor ‘traditionele teams’ is een herstelproces nodig.

Net als hun collega's, schrijven peer workers rapportages. Net als in Nederland bestond daar de discussie of dat wel moest gebeuren en zo ja, op welke manier. Omdat sommige peer worker zelf nog in behandeling zijn, is het rapportagesysteem aangepast, zodat zij niet toegang hebben tot alle dossiers.

Neil Harbus benadrukt dat de gezondheidszorg niet altijd zelf allerlei dure programma’s hoeft te bedenken en uit te voeren. Sommige van die activiteiten kan men ook in de wijk vinden. Met lokale ondernemers, bedrijven, publieke diensten, kunnen aparte afspraken worden gemaakt voor het aanbieden van diensten. Zo kan bijvoorbeeld korting worden geregeld bij zwembaden, een gratis dag bij de kapper, gratis bioscoopkaartjes op een rustige dag, et cetera. Hij geeft een voorbeeld over een vrouw die commercieel les geeft in yoga, en eens per week gratis een uur les geeft in het buurtcentrum.

Met de vraag wat men kon bieden aan mensen die de transitie maken naar een zelfstandige woning vanuit peer perspectief, noemt Neil Harbus de Graduation Model. “The graduation program combines support for immediate needs with longer term investments in training, financial services, and business development so that within two years ultra poor people are equipped to help themselves “graduate” out of extreme poverty.”