woensdag 20 november 2013

Who Knows?! viert resultaten



Op 31 oktober was het zover. Het Who Knows?! project werd afgesloten met een feestelijk symposium. We blikten terug en vooruit. Henrike Kowalk doet verslag.

Wat maakte dat mensen op 31 oktober bij elkaar kwamen in de Mozes en Aäronkerk en bijna twee uur op WC potten gingen zitten? Dagvoorzitter Arend Jan Heerma van Voss kondigde aan: het slotsymposium van het RAAK-project “Who knows?!”. Wat de WC potten betreft wist hij het ook even niet. Een aparte en misschien juist daarom geschikte plek om de resultaten van twee jaar onderzoek naar de inzet van ervaringsdeskundigen in de praktijk te presenteren.

Ervaringsdeskundigheid is een begrip dat men op steeds meer plekken tegenkomt. Maar hoe verloopt de inzet van ervaringsdeskundigen in de beroepspraktijk? Op welke wijze wordt gebruik gemaakt van ervaringsdeskundigen? Wat zijn de ervaringen van beroepskrachten, ervaringsdeskundigen en cliënten? Een greep uit de vragen die aanleiding gaven tot verdieping.

Sommigen van het team achter de schermen traden op deze middag in het licht. Paulina Sedney, Max Huber, Eefje Driessen, Joep Holten, Elisa Passavanti en Rosalie Metze zijn docenten en onderzoekers van de Hogeschool van Amsterdam, die ondersteund werden door Lisette Desain, senior onderzoeker bij de HvA. Zij gaf een korte inleiding over het ontstaan van het project en de activiteiten. Daarna was het woord aan Joep Holten en Max Huber over de resultaten.

Uit de onderzoeken en ervaringen uit de praktijk kwam naar voren dat de toegevoegde waarde van ervaringsdeskundigheid (grotendeels) gezien en gewaardeerd wordt. Toch blijft de positie van ervaringswerkers een knelpunt. Vaak ontbreekt een functieomschrijving, zijn verwachtingen onduidelijk en voelen ervaringswerkers zich binnen een team op een eilandje. Logisch dat onderzoekers en aanwezigen zich afvragen of het niet beter is om twee ervaringswerkers in een team te plaatsen, zodat zij er niet alleen voor staan. Alleen komt dan bij mij de vraag op of kwantiteit inderdaad tot gelijkwaardigheid kan leiden. Een ander voorstel was het creëren van een zandbak voor ervaringsdeskundigen. Dit is een “plek” voor ervaringswerkers waar zij elkaar kunnen ondersteunen en uitwisselen over problemen waar ze in het team tegen aanlopen. Ook hier komt de vraag om de hoek in hoeverre dit de problemen binnen een team kan verhelpen.

Tijdens de presentatie en de gesprekken achteraf viel mij weer eens op dat het onderwerp ervaringsdeskundigheid altijd iets doet met mensen. Joep Holten vertelde hoe hij zich op gegeven moment is gaan afvragen in hoeverre hij gebruik maakt van ervaringskennis en zijn ervaringen inzet als docent. Inderdaad, wat betekent het “fenomeen” inzet van eigen ervaringen voor de werkwijze van reguliere professionals? Wat gebeurt er bij hen en wat gebeurt er met hun ervaringen? Zouden zij daar ook iets mee willen of helemaal niet? Zo ja, hoe zouden ervaringswerkers dat ervaren? Een ding is duidelijk, er zijn nog veel vragen en we moeten blijven uitwisselen.

De resultaten/producten van het RAAK-Who Knows?! project zijn:
Voor een volledig overzicht van de producten en andere informatie over ervaringsdeskundigheid zie de overzichtspagina.

Na de presentatie van de onderzoeksresultaten ging men in verschillende workshops verder praten over de inzet van ervaringsdeskundigen in het onderwijs, de WRAP, de toekomst van het Who Knows?! project, de evaluatie van de TOED en met verschillende praktijken. Volgens mij was iedereen opgelucht dat we eindelijk af konden van de WC potten. Tegen de borreltijd aan leek men nog steeds niet uitgeput over het onderwerp. Op die middag was het niet het orgelspel dat zachtjes door de kerk waarde, maar het harmonische geruis van de vele stemmen van de aanwezigen en het klankspel van glazen.

Al met al een inspirerende middag. Onderzoekers en deelnemers zijn het (voor zover bekend) erover eens dat het tijd is voor de volgende stap, oftewel de volgende fase. De afsluiting van het RAAK-project “Who knows?!” is een goed vertrekpunt voor de ontdekkingstocht die nu (nog) voor ons ligt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten